ترکمن سسی-بزرگان عالم در بستر مرگ سخنان گهرباری به زبان می آورند،سخنانی که در آخرین لحظات به زبان می آورند به عنوان آخرین یادگاری این بزرگان در حافظه ها نگهداری می شود.
در متن زیر سخنان چهار خلیفه مسلمین پس از پیامبر اکرم(ص) را هنگام مرگ از نظر می گذرانید،سخنانی که بزرگی و عظمت شخصیت انسانی این بزرگوران را به ما نشان می دهد.
ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺻﺪﻳﻖ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ
ﺍﻡ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺳﻴﺪﺗﻨﺎ ﻋﺎﺋﺸﻪ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺻﺪﻳﻖ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ:« ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﻤﺮﺕ!ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﮒ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﮔﺮﺩﺩ . » ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
« ﺍﻱ ﺩﺧﺘﺮﻛﻢ ! ﺍﻳﻦ ﻛﻼﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺮﺍﻥ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﮕﻮ ﻭ ﺳـﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺳﻜﺮﺍﺕ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ( ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ) ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺨﺘﻰ «! ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻋﺎﺋﺸﻪ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺍﻳﻦ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻔﻦ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﻧﻮ ﺍﺯ ﺷﺨﺺ ﻣﺮﺩﻩ.( ﻛﻨﺰﺍﻟﻌﻤﺎﻝ 12/240 ﺣﺪﻳﺚ 35718 )
ﻭﻗﺘﻲ ﻭﻓﺎﺗﺶ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻭﺻﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩ:« ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﻭﺻﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺬﻳﺮﻱ،ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺣﻘﻲ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺣﻘﻲ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺷﺐ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻲﭘﺬﻳﺮﺩ. ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻧﺎﻓﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺎﺩﺍﻣﻴﻜﻪ ﻓﺮﺽ ﺍﺩﺍ ﻧﺸﻮﺩ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ.ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻓﺮﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺗﺮﺍﺯﻭﻱ ( ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻴﻚ ) ﺷﺎﻥ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﺣﻖ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺍﻱﺷﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻲﺷﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻭ ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻓﺮﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺗﺮﺍﺯﻭﻱ ( ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﻴﻚ ) ﺷﺎﻥ ﺳﺒﻚ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﺎﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﻮﺩ . ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺗﺮﺍﺯﻭﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺒﻚ ﺑﺎﺷﺪ . ( ﻭﺻﺎﻳﺎﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ 1/33 )
ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻋﻤﺮ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺯﺧﻤﻲ ﺷﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: « ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ! ﺍﺳﻼﻡ ﺁﻭﺭﺩﻱ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻛﻔﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩﻱ ﺩﺭ ﺭﻛﺎﺏ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﻳﺶ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﻳﺶ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻱ ﺩﺭﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺭﺃﻱ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ . ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﻲ ﺑﻮﺩ ».
ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:ﺳﺨﻨﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻛﻦ ! ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ . ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ؛ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻣﻲ ﺗﺎﺑﺪ ﻭ ﻏﺮﻭﺏ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﻣﻠﻜﻴﺖ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ( ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻡ ) ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻼﺻﻲ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻣﺮﮒ ﻓﺪﻳﻪ ﺩﻫﻢ » . (ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ 1/38)
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻓﺎﺕ ﺳﺮ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺑﺮ ﺯﺍﻧﻮﻳﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ( ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻤﺮ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭ «! ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﻲ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺮ ﺯﺍﻧﻮﻳﻢ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ :« ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺑﻤﻴﺮﺩ، ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭ! ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺳﺮ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻳﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺒﺨﺸﺎﻳﺪ » . ( ﻣﺴﻨﺪ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺠﻌﺪ 1/136 ، ﺣﻠﻴﺔ ﺍﻷﻭﻟﻴﺎﺀ 1/52 )
سیدنا ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺫﻱﺍﻟﻨﻮﺭﻳﻦ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯﺧﻤﻲ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﺮ ﺭﺧﺴﺎﺭﺵ ﺟﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: « ﻻ ﺇﻟﻪ ﺇﻻ ﺃﻧﺖ ﺳﺒﺤﺎﻧﻚ ﺇﻧﻲ ﻛﻨﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ . ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺇﻧﻲ ﺃﺳﺘﻌﺬﻳﻚ ﻭ ﺃﺳﺘﻌﻴﻨﻚ ﻋﻠﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺃﻣﻮﺭﻱ ﻭ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﺍﻟﺼﺒﺮ ﻋﻠﻰ ﺑﻠﻴﺘﻲ » . ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎﺭ ﺍﻟﻬﺎﻫﺎ ! ﺗﻮ ﭘﺎﻙ ﻭ ﻣﻨﺰﻫﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺰﻩ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻲ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺪﺩ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﻢ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭﻡ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺻﺒﺮ ﻣﻲﻃﻠﺒﻢ . » ( ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺩﻣﺸﻖ 39/401 ، ﺍﻟﻤﺤﺘﻀﺮﻳﻦ 1/58 )
ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪ ﺭﻓﻴﻊ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺎﻳﻞ ﮔﺸﺖ ﺧﺰﺍﺋﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻭﻗﻲ ﻗﻔﻞﺷﺪﻩﺍﻱ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ : « ﺍﻳﻦ ﻭﺻﻴﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ:ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻔﺎﻥ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺑﺮﺣﻘﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺫﺍﺗﺶ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺷﺮﻳﻜﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺷﻜﻲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮ ﻣﻲ ﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻼﻑ ﻭﻋﺪﻩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ . ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﻲﺯاﻳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﻲﻣﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ـ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ـ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . » ( ﻛﻨﺰ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ 13/45 ، ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺩﻣﺸﻖ 39/401 ، ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﺔ ﻭﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ 7/183 - 184 )
ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻋﻠﻲ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ
ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻋﻠﻲ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺯﺧﻤﻲ ﺷﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺑﺎ ﺿﺎﺭﺏ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻳﺪ » ؟ ﻋﺮﺽ ﺷﺪ : ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺭﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻲﺍﻱ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﻧﻮﺷﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻴﺪ . ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺵ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ ( ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ) ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻴﻔﺰﺍﻳﻴﺪ ».
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻭﺻﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﺴﻞ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « ﺩﺭ ﻛﻔﻦ ﻣﻦ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻱ ﻧﻜﻦ ! ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺷﻤﺎ ﺩﺭ کفنت ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻱ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ( ﻛﻔﻦ ) ﺧﻴﻠﻲ ﺯﻭﺩ ( ﻣﻲﭘﻮﺳﺪ ﻭ ) ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ . » ( ﺳﻨﻦ ﺍﻟﺒﻴﻬﻘﻲ ﺍﻟﻜﺒﺮﻯ 3/403 ، ﻛﻨﺰ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ 15/245 )
ﻭ ﻭﺻﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻛﻪ « ﺩﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻧﻪ ﺯﻳﺎﺩ ﺗﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺁﺭﺍﻡ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﺮ ﻭ ﺑﺪﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﺪ . ( ﻭﺻﺎﻳﺎ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ 1/41 )
منبع:دارالقرآن سراوان
دیدگاه‌ها