ترکمن سسس - وحید حاج سعیدی - این روزها هر وقت جایی صحبت از روزنامه و نشریات کاغذی می شود خلق الله یک دست کنار سرشان را از گوشی بیرون می آورند و متفق القول بر این باورند که کسی دیگر روزنامه نمی خواند و مگر هنوز روزنامه چاپ می شود و ...
ولی همین جماعت موقعی که قصد خانه تکانی و اسباب کشی و شیشه پاک کردن دارند فی الفور یاد هیات تحریریه و اهالی قلم و دکه های روزنامه فروشی می افتند و وقتی از قیمت نجومی کاغذ باطله مطلع می شوند از ضرروت اعطای یارانه به نشریات کاغذی سخن می رانند!
اما این کاغذ روزنامه ای که برای عده ای در حکم دستمال کاغذی است و مغازه داران برای پر کردن کیف های مدرسه استفاده می کنند، این قدر هم بی مقدار نیست و برخی دوستان بارشان را با همین کاغذ شل و ول و دو رو چنان محکم بسته اند که توپ تکان شان نمی دهد و با وجود اینکه از قدیم گفته اند «ز کاغذ نشاید سپر ساختن» ولی این جماعت خیلی چیزهای محکم تر و مهم تر از سپر ساخته اند که شرح آن مثنوی هفتاد بند کاغذ 80 گرم اندونزی است!
خدا بیامرز ابوالفرج ابن مسعود رونی که از بچه های نیشابور بود و در قرن پنج و ششم شعر می گفت جایی گفته « تاهمیشه کاتبان دارند کاغذ را عزیز» اما الان دوره و زمانه پشت و رو شده و نقداً یک عده دلال و روزنامه چی نما کاغذ را عزیز می شمارند و با در خواست مجوز نشریات کاغذی برای خود، همسر ، فرزند، داماد، عروس، نوه ، نتیجه، نبیره و سایر اصحاب و آحاد از خوان سرگشاده یارانه کاغذ چنان بهره مند می شوند که نانواهای صوری که سهیمه آرد جدی دریافت می کنند به آنها غبطه می خورند! تا جایی که فقط سال گذشته 2800 درخواست مجوز نشریه ثبت شده است درحالی که ژاپن فقط 115 نشریه دارد!
این لابلا چهار نفر هم که واقعاً در این حوزه در حال فعالیت جدی هستند کلاه شان بدون پشم مانده و تیراژشان را به اندازه تعداد برگه های تبلیغاتی دانش آموزان در شورای مدرسه کاهش داده اند و فقط کم مانده به جهت افزایش هزینه های چاپ روزنامه دیواری منتشر کنند و به قول مهستی گنجوی «کاغذ مگرش نبود و بر ماه نبشت؟!»
یک عده فکر می کنند فقط نانوایی های صوری آرد سهمیه ای می گیرند و دامدارانی که تا به حال اصطبل و گاو و گوسفند از نزدیک ندیده اند، سهمیه نهاده های دامی پنهانی دریافت می کنند. تو نگو این یارانه پنهان در مطبوعات هم مثل اژدهای دو هزار سر ولایت بامیان است که لاکردار هر سرش را قطع می کنند، اشک می ریزد ولی شش تا سر دیگر از بغلش بیرون می زند و هیچ تلاش جدی هم برای شناسایی فعالان جدی این حوزه نمی شود و دوستان با همان فرمان پر گاز در حرکت هستند و هر از گاهی تصویر بسته های روزنامه های باطله ای باز نشده و پلمپ در حال رفتن به فاز بازیافت در فضای مجازی منتشر می شود.
باور کنید اگر دولت یک وزارتخانه عریض و طویل برای پیگیری یارانه های پنهان و زیرزمینی در حوزه های مختلف تاسیس کند، جای دوری نمی رود! اگر هم برود خیلی زود، دست پر و با نصف بودجه مملکت به خزانه بر می گردد برمی گردد...
.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.