ترکمن سسی - عبدالحکیم آق ارکاکلی: این روزها قطعا در زندگی همه مردم دو دسته از اخبار به مهمترین مقوله خبری تبدیل شده اند که هر دو مستقیما چرخه ثبات زندگی را از مسیر خود خارج کرده اند.
یکی گرانی های سرسام آور و اقتصاد افسارگسیخته ای که هر روز مشکلات و معضلات متعددی را برای مردم عزیز کشورمان ایجاد کرده است، تمامی نوسانات قیمت در جهت افزایشی و روند رو به رشد در مسیر سخت تر شدن گذران زندگی گام بر میدارند و اگر ذره ای هم به ثبات نزدیک شویم خبری از مهار و پایین آمدن قیمت ها نیست.
گویا تورم و گرانی بر تمامی اراده های که وظیفه غلبه بر آن را دارند، غلبه کرده است.
اما در این میان چگونه میتوان باور کرد که کنترل ثبات غیر ممکن است؟ چراکه در یک نقطه ثبات تمام عیار وجود دارد و هیچ تورم و اراده ای آنرا تغییر نداده است! تنها جایی که در آن ثبات برقرار است یارانه ای است که به مردم داده میشود و مثل کوه مردانه در مقابل تغییرات،نوسانات و افزایش مقاومت کرده است و موفقیت مثال زدنی در ثابت ماندن آن بدست آمده است!
دولت ها و مجلس ها تمام و شروع شدند ولی هرگز یارانه خود را نباخت و اسیر تغییرات نشد!
اگر مطالعه ای بسیار سطحی از ابتدای همین سال و خصوصا از زمان تشکیل مجلس یازدهم انجام دهیم به عمق فاجعه پی میبریم.(مقایسه نرخ ارز،سکه،طلا،فلزات و ... در ابتدای مجلس یازدهم و اکنون)
تنها هنر این روزها درست کردن حواشی بیشتر در جامعه بین دولت و مجلس توسط نمایندگان شده است.گویا منتخبین ملت فراموش کرده اند که مردم آنها را برای اصلاح امور برگزیده اند و نه افزودن مشکلاتی نو بر دردها و آلام خودشان.
تریبون مجلس بهترین جایگاه از منظر قانونی برای تبدیل شدن منتخبین به صدای رسای موکلین است نه بی حرمت ها و تهمت هایی که در بین تمامی مشکلات این روزها شاهد آن هستیم.
در شرایط سخت فعلی حداقل کاری که میتوان انجام داد همدردی با مردم است و حرکت در مسیر همدلی ای که منجر به تقویت وحدت شود تا بتوان به گرانی های بی امان این روزها فائق آمد.
اخبار دیگر مربوط به مبتلا شدن و از دست رفتن تعداد کثیری از همنوعانمان در کشور و دنیاست که به دلیل سهل انگاری و عدم رعایت پروتکل های بهداشتی، تر و خشک باهم سوخته اند.
قطعا با کمی ملاحظه و رعایت،اوضاع بهتر از شرایطی بود که اکنون شاهد آن هستیم.
هر لحظه از دست رفتن عزیزی غم و اندوهی غیرقابل جبران بر پیکره زندگی ها برجای میگذارد.
ای کاش محدودیت های کنترل و مدیریت شده ادامه دار بودند و رها نمی شدند.
ای کاش زندگی های زیادی به دلیل از دست دادن عزیزان به غم خانه تبدیل نمی شد.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال میشود.