ترکمن سسی - چند دهه قبل زنان ترکمن صحرا ، عموما در تنور سنتی اطراف خانه نان پخت می کردند و خرید نان مرسوم نبود. صحنه ای که با فعالیت نانوایی های امروزی از حدود سه دهه قبل از این دیار ناپدید شد.
آن سال ها ، پخت نان در تنور از کارهای مرسوم زنان ترکمن بود. هر زن خانه روزانه یا یک روز در میان به تعداد و مقدار نیاز افراد خانواده خمیر درست می کرد و در تنور کنار خانه نان می پخت. زنان همسایه ساعتی پای تنور دور هم جمع می شدند و گپ و گفت می کردند. بوی خاطره انگیز نان تازه تا مسافت ها قابل احساس بود. انصافا کیفیت آن نان ها با آنچه امروزه به صورت صنعتی و انبوه پخت می شود زمین تا آسمان تفاوت داشت.
جمع کردن هیزم ،درست کردن خمیر ، درست کردن آتش تنور تا پخت نان را زن خانه به تنهایی انجام‌می داد. بچه های دهه شصت حتما به خوبی این تنورها را به یاد دارند.
از حدود سه دهه پیش و قبل تر از آن بویژه در روستاهای مناطق ترکمن نشین هر خانه ای یک تنور اختصاصی برای پخت نان داشت اما شاید بچه های امروز هرگز چنین تنوری را ندیده باشند.
🛑تصویر پست: مرحومه انه بی بی جهانگیری
همسر مرحوم قلیچ جان آخون رحمان پور
روستای گدم آباد ، حدود حداقل ۵۰ سال قبل
از اصطلاحات مربوط به این کار می توان به :
تامدیر ( tamdir) = تنور
چاناق ( chanaq) = ظرف چوبی مخصوص گذاشتن خمیر
کوریک ( korik) = سوراخ زمینی دو طرف تنور که به صورت هواکش تنور عمل می کرد
دوردکیج (durkij) = ابزاری چوبی فلزی که برای ایجاد سوراخ های ریز روی خمیر نان استفاده می شد.
کندریک ( kendrik) = پارچه نخی ضخیمی که برای پوشاندن خمیر نان داخل چاناق استفاده می شد.
که سه وی ( kesewi) = چوب بلندی که برای جابجایی هیزم های داخل تنور استفاده می شد.
و چندین ابزار و اصلاح دیگر که مخاطبان می توانند در صورت داشتن معلومات کافی همینجا در قالب نظرات با دیگران به اشتراک بگذارند.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.