ترکمن سسی : مهران دالوندی - میراث خوری در حقیقت صفت برازنده ای نیست و اکثریت کسانی که از روی انفعال و تنبلی به جای کار و کوشش و پیشرفت فزاینده به دنبال ارث و میراث هستند، عاقبت به خیر نشده اند.
اینکه کسی فوت شده و به طور اتوماتیک ارثی به شخصی برسد با انتظار شبانه روزی فوت عزیزی برای ارث خواری متفاوت است.
کسی که منتظر نیست، به فعالیت و تلاش خود برای کسب روزی حلال ادامه می دهد و از این رهگذر اقتصاد خرد و به تبع آن اقتصاد کلان نیز پویا می شود.
میراث خور چون برای بدست آوردن ثروت زحمتی نکشیده ، به راحتی آن را خرج لوکس گرایی و دوست بازی ها و...می کند.
درست مثل همان پسرکی که قول داد به سر کار برود و غروب مادر پولی به وی می داد تا او به پدر بدهد و بگوید که دستمزد کارش است. پدر هم سکه را در آتش می انداخت تا واکنش پسر را ببیند . پسرک هیچ عکس العملی از خود نشان نمی داد .چند روز ادامه داشت و پدر گفت : این سکه ها نتیجه کار تو نبوده است . بالاخره روز بعدی پسرک واقعا سر کار رفت ، خسته و کوفته شب سکه را به پدر داد که اینبار نیز پدر سکه را در آتش انداخت و پسرک به سختی سکه را از آتش بیرون کشید و پدر فهمید که پسرش برای این سکه زحمت زیادی کشیده که حاضر نشده آن را به راحتی از دست بدهد. بله پسرک دستش سوخت ولی پول حلال و زحمتکشی خویش را از دست نداد.
گذشته از کدورت های پیش آمده بین میراث خوران برای کسب میراث بیشتر ، ثروت حاصل از میراث خوری نیز خیلی زود از دست می رود چون باد آورده را باد می برد.
✍🏻مهران دالوندی
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای اسلامی منتشر نمیشود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال میشود.