ترکمن سسی - فرحان اسماعیلی : کارشناس ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل - در طول تاریخ، نظام‌های سیاسی با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم کرده‌اند. در اکثر مواقع، مسئله اقتصاد در رأس این مشکلات بوده و ارتباط مستقیمی با نفوذپذیری، سلطه‌پذیری و استقلال کشورها داشته است.
در برهه کنونی با قاطعیت می‌توان گفت که اقتصاد بیمار، اساسی‌ترین و حساس‌ترین مشکل کشور می‌باشد، به گونه‌ای که مشروعیت سیاسی و اجتماعی نظام را لرزانده و موجب نفوذ و سلطه بی‌حدوحصر دشمنان ایران بر اذهان جامعه شده است. اما جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کشوری پهناور با ظرفیت‌های مادی و معنوی بی‌نظیر چرا باید گرفتار چنین بیماری خطرناکی شود؟
مقام معظم رهبری فرموده‌اند: "اینکه کسی گمان کند مشکلات اقتصادی صرفا ناشی از تحریم است و علت تحریم هم مقاومت ضداستکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است؛ پس راه حل، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه زدن بر پنجه گرگ است، خطایی نابخشودنی است و این تحلیل سرتاپا غلط است... فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی، توده چرکین کشورها و نظام‌ها و اگر در بدنه حکومت‌ها عارض شود، زلزله ویرانگر و ضربه زننده به مشروعیت آن‌هاست."
طبق بیانات رهبری، با ریشه‌کن کردن فساد و افزایش عدالت که هردو لازم و ملزوم یکدیگرند، می‌توان تحریم‌ها را بی اثر کرد و بر مشکلات اقتصادی فائق آمد. بنابراین راه حل در داخل است لکن برای رسیدن به این هدف باید تغییراتی ایجاد شود و منازعاتی صورت پذیرد. گروه‌های قدرتمند، عمدتا، در برابر پیشرفت اقتصادی و موتورهای محرک رفاه در جامعه می‌ایستند که نمونه آن را به وضوح در مورد صنعت خودرو و مافیای قدرتمند آن مشاهده کرده‌ایم. زمانی می‌توان شاهد رشد اقتصادی بود که با مقاومت و ممانعت گروه‌های قدرتمند اقتصادی و سیاسی که منافع خود را در خطر می‌بینند، روبه‌رو نشویم.
اینکه چه کسانی برنده این منازعه برای تغییر شرایط شوند، پیامدهای اساسی برای مسیر اقتصادی یک ملت دارد. اگر گروه‌هایی که مانع رشد هستند برنده این نزاع باشند می‌توانند با موفقیت روند رشد اقتصادی را در جهت منافع شخصی خود مسدود کنند و اقتصاد جامعه به سمت رکود خواهد رفت. مسئله‌ای که آحاد جامعه با آن به خوبی آشنا هستند و تاثیر مخربی بر تمام شئونات جامعه و حاکمیت گذاشته است.
علت اینکه چرا قدرتمندان الزاما به دنبال ایجاد نهادهای اقتصادی‌ای نیستند که موفقیت اقتصادی و رفاه را برای جامعه به بار آورند، به سادگی، به بحث انتخاب نهادهای سیاسی می‌رسد. نهادهای سیاسی نیز از طریق انتخاب نمایندگان مردم به‌وجود می‌آیند. بنابراین برای اصلاح وضعیت اقتصادی و خروج از رکود نیاز به اصلاح نهاد سیاسی از طریق مشارکت سیاسی منطقی و سنجیده شده است. برای اصلاح نهادهای سیاسی، انتخاب نماینده‌ای شجاع، مومن، مدیر و آشنا به مسائل و منابع کشور از اهم امور می‌باشد. همچنین این نمایندگان و در کل، نظام سیاسی برای اصلاح کشور نیازمند حمایت حداکثری مردم خود بوده تا هم در بعد داخلی و هم در بعد خارجی توانایی مقابله با موانع پیشرفت ایران عزیز را داشته باشند. عدم مشارکت به معنای انفعال بی‌اثر نیست بلکه به نوعی مشارکت منفی است و تاثیر بسیاری در قدرت گرفتن گروه‌های منفعت‌طلبدارد که توانایی تخریب ظرفیت‌های نظام را دارند. افرادی که بذر ناامیدی را در جامعه می‌کارند و مردم را از مشارکت سیاسی دلسرد می‌کنند، خیانتکاران به اسلام، ایران و ایرانی و ابزاری در جهت منافع دشمنان داخلی و خارجی هستند. بر این اساس، مشارکت حداکثری در راهپیمایی یوم الله 22 بهمن و انتخابات پیش‌رو وظیفه همه وطن‌‌دوستان برای آبادانی ایران و عبور از این شرایط سخت می‌باشد.
"ما بار دیگر نباید اجازه دهیم استعمارگران برای ما مهره‌سازی کنند و سرنوشت مردم ما را به بازی بگیرند. تلاش کنیم کسانی را که متعهد به مکتب هستند و سرنوشت مردم را به بازی نمی‌گیرند انتخاب شوند…"(آخرین بیانات شهید بهشتی).
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.