ترکمن سسی - عبدالرسول جوادی بالاجاده - سحر خوانی ، نغمه های دل است که در وصف خداوند متعال برای تقرب و هوشیاری انسانها به فرصت غنیمت شمردن از زمان اتصال دلها به معبود است.
در روستای بالاجاده این آیین قدمتی بسیار طولانی دارد و بازگشت به زمانهایی است که سیستم ارتباطات جمعی و اطلاع رسانی امروزی نبود و حتی مساجد و تکایا هم از نعمت برق و سیستم صوتی بی بهره بودند .
عده ای از باب ثواب برای بیدار کردن روزه داران ساعتی قبل از اذان صبح با بیان اشعاری عرفانی و با قطعه ای چوب برای کوبیدن بر درب های چوبی آن زمان یا حتی حیاط های بدون درب ورودی و دیوار با چراغی فانوسی در کوچه ها و پس کوچه های محله خبر از نزدیکی سحر و بیداری مردم برای سحر خوردن و اقامه نماز صبح انجام میشد.
این سنت تا دهه های ۵۰ هم در روستا اجرا میشد و بعد از آن تغییر رفتارهای اجتماعی جامعه روستا و ورود برق و خدمات همراه چون سیستم صوتی ، این آیین توسط مساجد و تکایا با سحر خوانی همزمان از رادیو یا سحر خوانان محلی از موذنهای مساجد اطِلاع رسانی میشد .
سنتی بسیار ماندگار و با ارزش که با ورود تجهیزات نوین از خاطره ها رفت و اجرا نمیشود.
این سنت دیرین و با قدمت سحر خوانی در روستای بالاجاده توسط ذاکرین اهل بیت حاج عباس فرخی، حاج غلام فرخی و ... اجرا میشد تا ماندگار در سالها و دلها باشد.
یادداشتی از عبدالرسول جوادی بالاجاده
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمیشود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.