ترکمن سسی : مهران دالوندی - به مدیران مدارسی که هرچه از آن ها خواسته می شود، طبق بخشنامه و بدون اندیشه و درنگ انجام می دهند، *مدیران لی لی پوتی* می گویند.شوربختانه تعداد چنین مدیرانی در آموزش و پرورش کم نیست .البته این گونه مدیران در رده های میانی و بالاتر نیز دیده می شوند.
این جنس مدیران در مدارس حتی قادر به نگهداشت یک کلاس درس نیستند .آن ها سواد کافی و وافی نداشته و اغلب پر حاشیه می باشند و برای سرپوش بر همین معایب بسیار گوش به فرمان بوده و هرآنچه را که سمت بالاتر عنوان کند ،انجام می دهند .بدون اینکه کلاه خویش را قاضی کرده و در خصوص درستی یا نادرستی بخشنامه ها کوچکترین تفکری کنند.بقول وینستون چرچیل باد های مخالف باعث بالا رفتن بادبادک می شود.از این رو استقلال فکری مدیران نیز باعث اعتلای آموزش و پرورش می گردد.
این گونه مدیران باعث انقباض اندیشه در آموزش و پرورش شده و راه را برای مدارس کیفی می بندند.آن ها بی کیفیت،خودباخته ،ضعیف و آزمایش و خطایی هستند.آن ها از رهگذر وابسته سالاری به این پست رسیده و بجای کمک و دست گیری از معلمان و فراگیران و... به مچ گیری و دستگیری آن ها می پردازند.
آن ها از اجرای تکنیک های جدید آموزشی هراسان بوده ، چرا که محافظه کار بوده و برای ابقای خویش تقریباً دست به هرکاری می زنند.هزینه های مدرسه را از مردم می گیرند و اعتقادی به رایگان بودن تحصیل تا پایان دبیرستان دوره دوم ندارد.
به نظر می رسد که تنها راه برون رفت از چنین انقباض و انجماد فکریی،تغییر پارادایم های فکری در سطح آموزش و پرورش است.
تربیت و جذب مدیران مدبر،فکور، باسواد ،آوانگارد،آشنا با روش های جدید تدریس و مدیریت ،راهبر و...می توان گامی برای شایسته سالاری (merit system) بوده و آموزش و پرورش را از بن بست آموزشی خارج نماید.
البته ناگفته نماند که برخی از مدیران توانا،فکور و آوانگارد همین الان نیز در بدنه آموزش و پرورش هستند که زحمات زیادی را متقبل می شوند.
بنابراین قطعاً مدیرانی توانمند و اختصاص بودجه مناسب در کنار رضایت اقتصادی معلمان می تواند گره آموزش و پرورش را باز کرده و برونداد آن مثبت شود.
✍🏻مهران دالوندی
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.