راز موفقیت عطاآباد و وامنان چه بود؟ توسعه اقتصادی چگونه شکل می‌گیرد؟
برای دستیابی به پاسخ سوالات، این مطلب را تا انتها مطالعه نمایید.
امروزه مشارکت روستاییان در توسعه روستایی، یکی از ضروریات برنامه ریزی روستایی می باشد. توسعه روستایی در واقع ارتقاء کیفیت زندگی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی آن روستا می باشد. تجربه نشان داده است که برنامه ریزی در راستای ارتقاء سطح رفاه روستاییان، بدون همکاری اهالی میسر نبوده است.
با نگاهی اجمالی به روستاهای موفق در توسعه روستایی می توان توسعه در این روستاها را به دو بخش اقتصادی و عمرانی تقسیم کرد.
بررسی ها نشان داده است که تلاش، پیگیری و مشارکت اهالی، منجر به آغاز توسعه اقتصادی در روستاها شده است. اهالی بصورت خودجوش با تلاش و کوشش به وسیله راه اندازی کارگاه ها، احداث واحد های تولیدی، اصلاح بخش کشاورزی و ...، موفق به ایجاد اشتغال و ارتقاء وضعیت اقتصادی شده و تبع آن کیفیت زندگی روستاییان ارتقاء یافته است و در ادامه با حمایت های مسئولان محلی، گام های بزرگ تری در این حوزه برداشته اند.
روستای عطاآباد شهرستان آق قلا به وسیله راه اندازی کارگاه های مبل سازی و روستای وامنان شهرستان آزادشهر به وسیله اصلاح بخش کشاورزی و ترویج کشت زعفران، دو نمونه بارز و دو روستای موفق در توسعه روستایی در بخش اقتصادی می باشند که در آینده به داستان موفقیت هر یک از این روستاها بصورت جداگانه خواهیم پرداخت.
در بررسی توسعه روستاها در بخش عمرانی، به این مهم دست یافتیم که مردم با همکاری در تصمیم گیری و مشارکت در اجرا با همکاری نهادهای محلی اعم از شورا و دهیاری و برنامه ریزان، موفق به اجرای پروژه های مختلفی در سطح روستا شده اند.
به طور مثال، دهیاری تازه تاسیس روستای قپان علیا بخش گلیداغ مراوه تپه، با مشارکت اهالی در تامین منابع و نیروی انسانی موفق به اجرای پروژه های عمرانی خوبی در سطح روستا شده اند که احداث کانال هدایت آب های سطحی نمونه ای از آن می باشد.
به طور کلی تجربه نشان داده است که در صورت عدم همکاری و عدم مشارکت مردم، امر توسعه دست نیافتنی خواهد بود.
به طور مثال اگر برنامه ریزی با اصلاح بخش کشاورزی جهت افزایش تولید، میزان درآمد و ارتقاء وضعیت اقتصادی کشاورزان روستایی به وسیله اصلاح کاشت، داشت و برداشت محصولات، مکانیزه کردن، اصلاح بذر و ... باشد. در صورت عدم همکاری کشاورزان با برنامه ریزان، نتیجه مطلوبی در این حوزه حاصل نخواهد شد.
همچنین اگر برنامه ریزی با تکیه بر ظرفیت گردشگری روستا در راستای ارتقاء وضعیت اقتصادی اهالی باشد و امکانات زیرساختی در حوزه گردشگری نیز به وسیله برنامه ریزان و مسئولان محلی در این روستا فراهم شود. در صورتی که اهالی آن روستا، واکنش مناسبی با گردشگران نداشته باشند، این موضوع با شکست روبرو خواهد شد.
در پایان می توان نتیجه گیری کرد و به اعضای ششمین دوره شوراهای اسلامی روستا و دهیاران که به تازگی فعالیت دوره چهارساله خود را در روستاها آغاز نموده اند پیشنهاد داد، تا برای دستیابی به موفقیت در حوزه های مختلف، از ظرفیت نخبگان، تحصیل کردگان، معتمدین، ریش سفیدان، جوانان و ... در تصمیم گیری ها استفاده کرده و در اجرای پروژه ها از مشارکت های مردمی بهره ببرند.
مهران قزلجه کارشناس حوزه روستایی
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.