ظاهر سازی یا واقعیت های پشت پرده رقابت کاندیداها

ترکمن سسی:شب گذشته مراسم عروسی یکی از فعالان سیاسی قدیمی بندر ترکمن برگزار شد.

در این مراسم غالب کاندیداهای ترکمن حاضر در رقابتهای انتخاباتی به همراه اتاق فکر و مشاوران اصلی خود حاضر بودند.فضای حاکم بر گفتگوهای سرپایی فعالان سیاسی  و کاندیداها هم کاملا دوستانه و مثبت بود .
در این فضا سوالی که ذهن بسیاری از افراد حاضر در این مراسم را به خود مشغول کرد این بود که چرا علی رغم این همه دوستی و محبتی که (حداقل در ظاهر) در این مراسم مشاهده می گردد،کاندیداهای ما در انتخابات نمی توانند بر سر انتخاب یک گزینه به اجماع برسند .
افرادی که در این زمینه صحبت می کردند غالبا بر این اعتقاد بودند که غالب فعالان ما کینه و عداوت ریشه ای با یکدیگر ندارند ،اما جایی که بحث صندلی سبز بهارستان و جایگاه نمایندگی مجلس باشد شرایط به گونه ای دیگر است .به قول معروف حساب، حساب می شود ،کاکا برادر .
در اینکه جایگاه نمایندگی مجلس دارای اهمیت خیلی زیادی است شک و شبهه ای وجود ندارد .مشکل و ایراد اینجاست که آیا برای رسیدن به این کرسی ارزش دارد انسان خیلی از ارزشها و اصول انسانی و اخلاقی خود را نادیده بگیرد ؟آیا ارزش دارد بخاطر جذابیت این جایگاه ،مطالبه عمومی و آرزوی بخش قابل توجهی را جامعه را فدای خود خواهی های خود کنیم ؟قطعا خیر .
در ماههای گذشته در نشستهای مختلف برگزار شده درسطح منطقه و در مباحثی که در فضاهای اجتماعی مطرح شده است محورمهم بحث این بوده است که چگونه می توان در بین کاندیداهای بومی در مناطق مختلف همدلی و همسویی ایجاد کرد .متاسفانه غالب این مباحث هم به بن بست های عملیاتی رسیده و بنظر می رسد در حال حاضرتنها گزینه پیش روی جامعه اعتماد به جریان سازی مردم و بصیرت آنها در شرایط حساس است .
در این شرایط با توجه به برخی از فضاهای دوستانه ای که در برخی مجالس و محافل در بین کاندیداها مشاهده می کنیم بنظر می رسد هنوز کورسوی امیدی به این قسمت از ماجرا هم وجود دارد.

نوشتن دیدگاه