ترکمن سسی - وحید حاج سعیدی - نقش و جایگاه کنونی رسانه ها در عصر حاضر تا جایی قابل اعتنا و ارزشمند است که عده ای از کارشناسان آن را به عنوان ابزاری قدرتمند در جهت توسعه همه جانبه مقولات فرهنگی، مذهبی، علمی، سیاسی، هنری، و ... قلمداد می کنند که در کنار رسالت اصلی خود همان خبرپراکنی است، می تواند به یک راهبرد و یاریگر حاکمیت، دولت، اصناف، صنایع و ... باشد.
با ظهور مدرنیته و به تبع آن، افزایش ضریب نفوذ استفاده از وسایل ارتباط جمعی مانند روزنامه، رادیو، تلویزیون و اینترنت و ... دولتها و گروههای اجتماعی توانسته اند با بهره برداری درست و هدفمند از این ابزارها سیاست های متنوع فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و علمی خود را در جامعه تبلیغ کنند و آنها را به گفتمان مسلط و غالب در جامعه تبدیل کنند. این دولت ها با تکیه بر ظرفیت رسانه ها و استفاده از آخرین تکنولوژی های روز دنیا توانسته اند سطح آگاهی عمومی در جامعه را بالا برده و فرهنگ عمومی را ارتقا دهند که ماحصل آن کاهش آسیب های اجتماعی، افزایش صرفه جویی در جامعه، درک صحیح از اقتصاد و پذیرش تصمیمات دولتی در شرایط خاص و ... است.
استفاده از ظرفیت چشمگیر و نا محدود رسانه ها محدود به دولت ها و حاکمیت نمی شود و شرکت های بزرگ و کوچک نیز به مدد رسانه توانستند با پاسخگویی و شفافیت در عملکرد، جایگاه و دست برتر خود را در جامعه بر مخاطبان و مشتریان خود تحمیل کنند. تا جایی که امروزه در دنیا استفاده از مشاور رسانه ای قوی و روابط عمومی کارآمد یک اصل جدایی ناپذیر مدیریتی است و مدیران هوشمند و آینده محور استفاده از ظرفیت رسانه را در هیچ حالتی از دست نمی دهند.
متاسفانه با وجود اثرات و تبعات مثبت رسانه در اطلاع رسانی از خدمات، فعالیت ها، رویکرد ها و اقدامات انجام شده و در دست اقدام در سطوح مختلف شهرستانی، استانی و حتی ملی، بسیاری از مدیران دولتی که از علم روز دنیا و سواد رسانه ای کم بهره و یا حتی بی بهره اند، نسبت به استفاده از این ظرفیت چشمگیر که به نسبت سایر فرایند های آموزشی و تبلیغاتی و ... با هزینۀ کمتری در اختیار است، به گونه ای غریب، غافلند.
در حقیقت مدیریت سنتی کشور به ویژه در استان ها و شهرستان به آفت «خبرنگار هراسی و مصاحبه گریزی» دچار شده است که ماحصل آن، عدم برگزاری نشست های خبری، عدم مصاحبه با خبرنگاران و انتشار اخبار سازمان در پیام رسان ها و کانال هایی است که عمدتاً با رویکرد اقتصادی طراحی شده اند.
دلایل و توجیهات این دست مدیران که از مواجهه با خبرنگاران در هر قالبی رویگردان هستند جالب توجه و شنیدنی است که مطرح ساختن برخی از آنها مایه شرمساری است!
اینکه یک مدیر دولتی در طول چندین سال مدیریت که گاهاً به یک دهه نیز می رسد تا کنون هیچ نشست خبری با خبرنگاران نداشته و با هیچ خبرنگاری ارتباط نگرفته است به لحاظ ساختار شناسی رسانه، تلاش برای حفظ صندلی، نداشتن کارنامه موفق و سرپوش گذاشتن بر نقاط ضعف و ناکارآمدی ها است و هیچ دلیل منطقی دیگری را در ذهن متبادر نمی سازد.
امروزه نهاد های امنیتی یا قضایی که به لحاظ رعایت برخی محودیت ها دارای اخبار طبقه شده می باشند، در برگزاری نشست های خبری و مصاحبه پیشگام هستند اما برخی ادرات و سازمان های معمولی از چنان محدودیت ها و خطوط قرمزی سخن به میان می آورند که در قاموس هیچ نگاه امنیتی نمی گنجد!
مدیری که شجاعانه در برابر خبرنگاران قرار می گیرد و به ارائه گزارش عملکرد می پردازد و از قرار گرفتن در برابر آماج سوالات ریز و درشت خبرنگاران که با دوربین و ضبط در حال مستند سازی تمام جملات وی هستند، نمی هراسد، حتی اگر دارای نقاط ضعفی نیز باشد، قطعاً از پذیرش آن ابایی ندارد و برای اصلاح آن پیشقدم خواهد شد. چرا که اگر جز این بود رویکرد « خبرنگار هراسی و مصاحبه گریزی» را در پیش می گرفت.
البته بعد از گسترش فضای مجازی و افزایش ضریب نفوذ استفاده از شبکه های مجازی نظیر تلگرام و ایسنتاگرام برخی مدیران سعی می کنند با تشکیل یک گروه دوست یا سیصد نفره اداری و انتشار یک تصویر یا ویدئو از رویداد مربوط به حوزه کاری شان و یک خط مطلب ( فتو نیوز)، نیاز رسانه ای شان را مرتفع سازند. هر چند عده ای دیگر از مدیران نیز زحمت ساخت همین گروه را هم به روابط عمومی خود نمی دهند و با پرداخت مبالغی ، اخبار حوزه خود را ( شما بخوانید یک عکس و یک خط مطلب) در پیج ها و کانال های اقتصادی منتشر می سازند که قطعاً مدیران این صفحات و کانال های غیر رسمی حق هیچ سوال و جوابی از مدیر مربوطه در خصوص ارزش های خبری، ضرورت اجرای طرح ، جزئیات طرح، نحوه انتخاب پیمانکار، محتوی جلسات و ... ندارند و فقط در قبال دریافت وجه ملزم به انتشار خبر هستند!
جا دارد مدیرانی که سال ها از مواجهه با خبرنگاران و برگزاری نشست های خبری طفره رفته اند و شهامت روبرو شدن با نمایندگان مردم و اصحاب رسانه را ندارند، از پوسته مدیریت سنتی و مدار بسته ای خارج شده و مسئولیت تصمیمات، راهبرد ها و اقدامات حوزه سرزمینی یا اداری خویش را بپذیرند و به بهانه های واهی نظیر عدم اجازه حراست سازمان یا ضرورت هماهنگی با مدیران ارشد و ... از مواجهه با خبرنگاران رویگردان نباشند.
- نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- نظرات حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های اسلامی منتشر نمی‌شود.
- نظرات بعد از ویرایش ارسال می‌شود.