ترکمن سسی - عبدالرضا نظری – خشکسالی، زنگ خطر نابودی مزرعه های گندم و جو را در مناطق شمالی گلستان به صدا درآورده و تولید این دو محصول مهم در استان نسبت سال های گذشته کاهش چشمگیری خواهد داشت.
کشت محصول استراژیک گندم و جو در اقتصاد هر کشوری تاثیرگذار است. در کشور ما این محصول ارزشمند به دو روش دیم و آبی در بیشتر استان ها کشت می شود که در این بین استان گلستان ، خوزستان و ۳ استان خراسان رضوی ، شمالی و جنوبی کشت وسیع صورت می گیرد.
گاهی با اعلام آماری عجیب از تولید این محصولات تا پای خودکفایی روی کاغذ هم پیش میرویم. سال گذشته مقام معظم رهبری طی سخنانی از این آمار انتقاد و به ارایه آمار واقعی تاکید کردند.
خشکسالی در هزاران هکتار مزرعه گندم و جو ، امید کشاورزان را به یاس بدل کرده است. اکنون این مزارع با قیمت بسیار پایین دراختیار دامداران قرار گرفته و خوراک دام ها میشود. یا ساقه های گندم و جو را بسته بندی و دپو می کنند تا برای خوراک دام ها ذخیره کنند. دیدن صحنه چرای صدها راس دام در مزرعه های گندم و جو که کشاورز با هزار زحمت و امید آن را کشت کرده، دل هر ببینده ای را به درد میاورد. مزرعه های گندم و جو آبی نیز امسال حال خوشی ندارند.
در این شرایط خشکسالی کم سابقه یا بی سابقه به راستی جبران زحمات گندمکار به عهده چه کسی است ؟
چه بلایی سر طبیعت آمده که اکنون آب و هوای بیشتر استان ها بخصوص استان گلستان بدین صورت تغییر یافته است. زمانی در استان گلستان بارش ها چنان بود که کشاورزان به خاطر بارش مستمر در طول شبانه روز برای کشت فرصت نمی کردند.
زمانی میزان تراز آبی در بعصی نقاط استان چنان بود که با چند بیل زدن به آب می رسید. گاهی کشاورزارن به خاطر بالا بودن این تراز آبی مجبور به حفر زهکش در اطراف زمین های کشاورزی خود بودند تا آب مازاد به جوی های حفر شده هدایت شوند.
دراینجا نقش ما انسان ها در حفط طبیعت چه بوده و چگونه باید باشد. آیا ما نحوه استفاده صحیح از منابع طبیعی را بصورت اصولی می دانیم یا از آن غافل بودیم. آیا برنامه ایی منسجم و قوی برای حفط منابع طبیعی دنبال می کنیم؟ آیا به آن برنامه ها وب عمل کردبم ؟
برای جبران باید نگاه ها و رفتارها ی ما با طبیعت بیشتر مورد توجه قرار گیرد تا این گونه دچار چنان خشکسالی نشویم تا مزرعه های گندم و جو منطقه خوراک دام ها شود؟
دیدگاه‌ها