خبرنگاران و کباب

امان محمد خوجملی: دوستان خبر نگار این قدراز خود تعریف و تمجید کردند و هم آه وناله و هم انتقاد از مسئولان که چرا ما را بیمه نمی کنید و چرا به وضع معیشتی ما رسیدگی نمی کنیدووووو.

و مسئولان دولتی هم به فرا خور حال خودشان گرچه به وضع معیشتی آنها رسیدگی نمی کردند ولی لااقل در حرف با آنها همراهی و در آخر جلسه هم بعد از کباب خوری با اندکی هدیه آنها را بدرقه می کردند.
من که دید و نگاهم به همه چیز انتقادی است حالا نمی دانم این برایم حُسن است یا عیب، حیفم آمد از این دوستان خبرنگار انتقاد نکنم.
خودم پارسال به عنوان خبرنگار یا یادداشت نویس به خیلی جاها دعوت شدم و کلی هم کباب خوردم و هدیه گرفتم. اما امسال هیچ دعوتی را نپذیرفتم، چرا؟ به چند دلیل. اول: من خبر نگار نیستم و کارت خبرنگاری هم ندارم. پس نباید به چنین جلساتی دعوت شوم و اگر هم دعوت شدم رفتن به آن جلسات خلاف قائده اخلاق است. دوم: کباب خوردن و هدیه گرفتن به استقلال خبرنگاران صدمه وارد می کند اگر خبرنگاران را به خلاف گویی نکشاند لا اقل جلوی حقیقت گویی را از آنها خواهد ستاند.
  سوم:خبرنگاران نشریات و سایتهای خصوصی خودشان را با خبر نگاران دولتی و حکومتی مقایسه نکنند چون آنها در خدمت دستگاههای رسمی هستند و ازمزایای آنهم برخوردارند و خیلی هم دنبال کشف حقیقت نیستند و اگر هم باشند نمی توانند آنرا بدون اجازه مقامات ما فوق بیان بکنند.چهارم:دوستان خبرنگار یا نویسنده باید یادشان باشد که بخشی ازکار نویسندگی یا خبرنگاری با بیان حقیقت گویی سرو کار دارد که صاحبان منصبان و عالی مقامان را خوش نیاید.
   اگر شما دنبال حقیقت گویی در جامعه هستید دامن خود را از کباب و هدیه برچینید به حقیقت و واقعیت به چسبید گرچه این راه صواب است البته همراه با فقر و محرومیت.اما اگر راه دوم را روید از حقیقت و مردم دور خواهید افتاد گرچه به نان و نوایی هم برسید.
انسان هرچه جلوتر برود مجبور است دست به طبقه بندی و اولویت بندی بزند و گرنه گرفتار تناقض و دوگانگی خواهد شد. کباب با حقیقت ناسازگار است اما محرومیت با حقیقت چرا؟ در هر جایی حکومت کاملاً دموکرتیک و آزاد حاکم نباشد، حقیقت گوی در هرجایی ودر هر رشته ای به کام قدرت خوش نیاید محرومیت در پی خواد داشت. نمی دانم حالا وقت گزینش رسیده است یا نه؟
منبع :اولکامیز

نوشتن دیدگاه